Sixpack

De zesde en laatste kuur zit erin! Het is bijna onwerkelijk dat dit al de laatste is. Goed, ik ben er nog niet klaar mee natuurlijk; ben nog onder invloed van de medicijnen die de ellende onderdrukken en wat er daarna komt is een kwestie van afwachten. Heb vanmiddag bij de oncoloog de vervolgstappen globaal vernomen.
29 september word ik geopereerd en dat komt goed uit, want tot en met 28 september staan er allerlei bijzondere dingen op het programma. Daarna mag het mes erin.
Overigens zie ik wel heel erg op tegen de operatie, met name de herstelperiode en de eventuele gevolgen op lange(re) termijn met name van de okseloperatie.... Het is hopen dat het allemaal goed komt. Ik heb echt wel vertrouwen in de kundigheid van de behandelend chirurg, daar ligt het niet aan, maar het gaat wel over mijn lijf, mijn lichaam. Kan me haast niets persoonlijkers voorstellen dan dat....
Pakweg een maand na de operatie volgen de bestralingen. Zoals het er nu uitziet, ga ik 30 keer bestraald worden; 5 werkdagen per week, 6 weken lang. Da´s dus ook nog een behoorlijk hoofdstuk in dit hele traject, maar dat duurt nog even. Ik kon me daar tot nu toe geen voorstelling van maken.
Eerst de komende twee weken maar eens doorkomen, dan heb ik -wat de chemo betreft- de ergste shit gehad. 12 september volgt een mri-scan die zal uitwijzen wat het eindresultaat van de chemokuur is. Ik kan zelf bijna niets meer voelen van de tumor in mijn borst, die 3 maanden geleden toch de omvang had van een flink paasei.

Wat dat betreft heb ik hoop. Een hele hoop goede hoop!

Grunning´n

...en noordwaarts werd dus een paar dagen Groningen. We kampeerden op een camping in het stadspark, heerlijk rustig en een kwartiertje fietsen van het centrum. Terwijl we hoorden dat het in Brabant noodweer was, zaten wij nog op de terrassen! Ik vind Groningen een leuke stad, ontspannen sfeer, mooie oude gebouwen, leuke winkeltjes, kortom, prima voor een paar leuke dagen. Bovendien was het Noorderzonfestival bezig en daar hebben we ook twee dagen van geprofiteerd. Dit festival is te vergelijken met de Parade en festival Boulevard in Den Bosch, koren op onze molen dus!
We brachten ook een bezoek aan het stripmuseum, waren we al eens eerder geweest, maar toch leuk om weer te zien. Terwijl we daar rondliepen kreeg ik een telefoontje van vriend Rex, die regisseur is bij Teater ´77. Vorig jaar regisseerde hij de voorstelling "Ben je eenzaam en alleen" waar ik in meespeelde. Een deel van die voorstelling is verfilmd en nu belde Rex om te zeggen dat "ons" filmpje in premiere gaat tijdens het Nederlands Filmfestival! En wel op 23 september (dat is dus ná de laatste chemokuur en nog vóór dat ik geopreerd ga worden). Kan ik het beter treffen? Dacht het niet!

Na dit weekend alweer de zesde en laatste chemo... het begint lekker op te schieten!

Jippie!

Het is weer tijd voor leuke dingen! Gisteravond naar optredens geweest in Teteringen, vrienden ontmoet en bijgepraat op deze mooie avond. De poetshulp legt de laatste hand aan mijn huis, terwijl ik klaar ben met het opvouwen van de was en het inpakken van de tassen, want.... we gaan weer weg! Alweer? Ja, alweer, ja.
Hans is al weg, die werkt vandaag nog in Oldenzaal. Onno is met vrienden naar een kaarttoernooi in Utrecht en ik ga zo dadelijk op en neer naar Den Haag om de verjaardag van mijn nichtje te vieren.

Gisteren ben ik voor het eerst weer bij de behandelend chirurg geweest. Dat bezoek stelde nog niet zo veel voor, maar ik zit al wel in de planning op weg naar de volgende stap: de operatie. Daarvoor wordt er eerst nog een mri-scan gemaakt na de 6e kuur, krijgen we een voorbereidend gesprek met de mammacre-afdeling en ziet het er naar uit dat ik eind september al geopereerd ga worden. Dat is sneller dan ik had verwacht, ik was aanvankelijk uitgegaan van half oktober, dus ook hierin zit het mee.

Morgenochtend vertrekken Onno en ik richting Hans, waar hij ook moge zijn op dat moment met de camper (ik heb wel een sterk vermoeden....). In ieder geval wordt het noordwaarts.
Dapper noordwaarts dus. Yes!

En weer up!

oké, oké, ik slaap overdag nog wel een uurtje ofzo, maar de MoeHeid van vorige week is voorbij. En lanzaam maar zeker herstelt mijn darmkanaal ook weer en dat geeft duidelijk elke dag weer meer energie. En dat is altijd positieve energie! Bovendien is het weer een stuk fraaier geworden. Dus gisteravond heb ik gezellig tot half 12 in het park gezeten om de verjaardag van goede vriend Rien te vieren. En dan kan mij dag al niet meer stuk.
Vandaag neef Roel te logeren voor een nachtje, maar daar heb ik geen kind aan, want dat bedruipt zichzelf samen met Onno, makkelijk zat. Hans is voor 5 dagen naar Oldenzaal om te werken en aan het eind van de week gaan Onno en ik ook zijn kant op, zodat we aansluitend nog een weekje kunnen kamperen in het Noorden des Lands.
En nu allemaal een dansje doen zodat de zon blijft schijnen volgende week!
We hebben er zin in!

MoeH...

De moeheid lijkt er deze kuur harder in te hakken dan de vorige keren. Maar dat zal ook wel te maken hebben met het feit dat ik de afgelopen vier nachten onrustig heb geslapen. De eerste paar uur slaap ik wel goed, maar als ik een keer wakker ben geweest, is het een stuk minder. Of ik kan niet slapen van de pillen, of ik heb last van opvliegers, of van mijn darmen. Kortom... het gevolg is dat ik overdag bijna niet van de bank afkom en veel moet bijtanken. Gisteren een boodschapje gedaan bij de supermarkt. Dat is meteen hét evenement van de dag, bij wijze van spreken.

Als de dagen zo voorbij kruipen, lijkt het kuren eindeloos. Kan reikhalzend uitkijken naar het moment dat ik me weer wat fitter zal voelen. Zucht.
Hou vol, hou vast....

"Seks?"

"....Nee, vandaag niet schat. Ik heb chemo"

Vakantie!

Vandaag ben ik teruggekomen van een vijfdaagse trip naar mijn vader in Zeeland. En ook mijn mannen zijn weer thuis van hun  kampeerweek in Frankrijk. Ik durf inmiddels te wedden dat ik meer zonuren heb gehad dan zij....! Het was een heerlijk weekje: De eerste paar dagen was ik nog alleen in Breda, maar dat vond ik niet zo erg. Heb gefietst, gewandeld, de zo-goed-als-lege koelkast uitgesopt en ben dinsdagavond naar het Valkenbergconcert geweest. Het weer was schitterend en dan is vanzelf mijn humeur ook opperbest. Ik vertrok met het laatste restje zon woensdag naar mijn vader, maar bij Roosendaal konden de ruitenwissers aan. Bij Middelburg waren de ruitenwissers weer uit en daarna bleef het mooi weer. Af en toe een bui van weinig betekenis, die viel pas op zaterdagavond. In de tussentijd had ik al verschillende keren gefietst, vrienden opgezocht, op terrasjes of in een tuin gezeten en gezwommen in zee.

Zaterdag was mijn vader jarig en dat wil hij vooral nooit vieren. Maar ik wilde wel iets gezelligs doen die dag en vooral niks geforceerd. Mijn jongste zus Gerrie en haar man kwamen (voor hem onaangekondigd) ook en ´s avonds stonden er als verrassing een paar van zijn beste vrienden op de stoep. Vraag niet waarom, maar na wat toastjes en een paar glazen wijn (ik niet!) zijn we met 7 personen in een kleine camper naar Vlissingen gereden om daar chinees te gaan eten. Het kan altijd gekker...  Maar het was enorm gezellig. Of, zoals mijn vader het kernachtig samenvatte: "Ik ben aangenaam besodemieterd". Hij viel natuurlijk van de ene verrassing in de andere en een mooier compliment kon hij mij niet maken.

Kortom, de batterij is weer flink opgeladen.
Morgen kuur nr. 5. Er lijkt een einde in zicht te komen....